Nedensiz Sevdim Ben Seni..

Her ayrılık,her yaptığım işin sonucu ve hayal kırıklığı yüreğimin bir parçasını donduruyor,taşa çeviriyor.Bir süre sonra görmezden gelmeye,anlamamazlığa vurmaya başlıyor insan.Her yok oluş yeni bir doğuş olmuyor her zaman.Sessizliğim çok şey anlatması gerekirken,insanlar beni sorunlu görüyor.Akıl vermeye eleştirmeye gelenler sadece bedenimi görüyor.İçeride olanı görmüyor.Braveheart,Gladiatör filmlerinden çok daha renkli film sahneleri gibi iç dünyam.Alev alev yanan yaralar,dört nala koşan duygular,sert bir fırtına,yüreğimden yükselen senfoni,yıkılan dağlar,yanmış ormanın içinde açmaya çalışan çiçekler.Spartalılar gibi bir avuç kalmış umut askerleri..Bana sorunlu,hatta bazen zavallı gözlerle bakanlar bilmiyor içimdeki savaşı.Gözlerimle taradığım dünyaya karışmaya hazır değilim.Dışarıda ki savaş,içeride ki savaştan çok daha anlamsız,nedensiz..

Unutmam gerekirken bugün seni önceki günlerden daha fazla hatırlamama kızma.Uzaklaştıkça küçülen bir nesne gibi gözden kaybolman söz konusu olamazdı.Zaman geçtikçe büyüyen,mesafe arttıkça daha da gözümün içine giren bir aşkla büyüttüm ben seni..

Rahatsız etmişsem,özür dilerim.
Gözünün içine baka baka sevdim ben seni...

Nedensiz Sevdim Ben Seni.

BeTeR_BöCeK.

Sızlıyor Kalbim

Görmüyor musun ne kadar acıyor içim, seni düşündükçe sızlıyor kalbim, elimden bir şeyin gelmeyişi adeta öldürüyor beni. Hani sıkı sıkı tutmuştun ya ellerimi neden kayıp gidiyor şimdi o eller. Neden şimdi ben tutamıyorum onları. Bu zorunluluklar kahrediyor beni. Keşke hiç tanımasaydım seni ya da tanıdıysam da düşmeseydin bir cemre gibi içime, o zaman her şey daha kolay olurdu inan ki. Arkamı döner giderdim. Gönül eğlencesiydi derdim. Biliyor musun hala dudaklarımda senin tadın var, hala ellerim senin sıcaklığını taşıyor. Yüzlerce kez yıkandım üzerimden kokun çıksın diye lanet olası koku hala burnumda. Nasıl sevmiş olabilirim seni böyle. İnsan hem acıyı hem mutluluğu aynı anda nasıl yaşarmış öğrendim seninle. Hem deli gibi sevip hem kavuşamamak neymiş sende öğrendim. Aslında daha bir çok şey öğrendim. Tek öğrenemediğim yürekli olmak sanırım. Bir kez olsun şu hayatta kendim için bir şeyler yapıp yürekli olup insanların karşısında duramadım, biri bana dokunsa yıkılacakmış gibiyim. Ama hayır bu sefer izin vermeyeceğim buna, vermemeliyim. Ya Savaşmalıyım her şey uğruna, yada arkamı çekip gitmeliyim. Ben şimdi ne yapmalıyım? Kendimi Rüzgarın yönüne bırakıp sürüklenmelimi yoksa yelkenlerimi rüzgara karşımı açmalıyım, söyle sevdiğim ne yapmalıyım. Bildiğim tek şey seni ölesiye sevip bir o kadar da korku içinde olduğum.

??????????

BeTeR_BöceK.

Öyle Tatlyıdı ki.

Öyle tatliydi ki... mesela o guldugunde gercekten mutluluk saciyordu etrafina. Farkinda bile degildi bunun. Sonra konusmasi vardi. Sesi vardi insanin ici huzur doluyordu onu dinlerken. Hani o gulsun diye sebeklikler yapasi geliyordu insanin.Uyumasina sahit olmaliydiniz.aman allahim bir insan bu kadar mi guzel uyur,uyanisi bu kadar mi kusursuz olur.Öyleydi hani uyurken onu izleyebilmek icin bircok sey feda edilebilirdi.fakat her guzel sey de oldugu gibi bu da imkansizdi. Onun gozlerinde kaybolurken o coktan baskasinin gozlerinde kaybolmustu.Aslında ben onun gözlerine aşık olup orda ölmüştüm sessizce.Güldüm. Hayat oyle acimasizdi ki yine beni sevmeyecek birine asik olmami saglamisti. Uzandim bi kanepeye sustum dakikalarca ve dedim ki bosver be dostum! Olmadi bi sigara yakar yolumuza bakariz. Kahretsin! Yakabilecegim bir sigaram bile kalmamıştı. !!!

 

Yakabileceğim bir sigaram bile yoktu artık.

 

BeTeR_BöCeK.